Co by było gdyby...

Lucky

Najpierw bym musiała iść na kurs angielskiego i jakbym go spotkała, to na pewno powiedziałabym coś głupiego i później bym żałowała, albo w ogóle nic bym z siebie nie wydusiła Laughing

Chociaż miałam podobną przygodę z innym forum i udało mi się poznać osobiście akurat pewien zespół, więc kto wie... Very Happy

agashia

Ja chyba bym.. podeszła i spytała (chociaż i tak bym wiedziała z kim mam do czynienia): "Sorry, Mr. A-Z?" Very Happy

A potem to pewnie standard - pytanie o autograf.
No a potem.. wiercenie dziury w brzuchu co do koncertu w Polsce i oczywiście obowiązkowe poinformowanie go o forum Wink

,a jeśli bym nie zapomniała języka w gembie to na pewno też jakaś prośba o w miarę szybki kontakt i jakieś spotkanie z najwierniejszymi fankami (czyt. my - mówiąc nieskromnie Very Happy

) - póki jeszcze w Polsce jest ;D

buttercup

a ja... "możesz mnie uszczypnąć?" ;P

ill.

Hm, nie wiedzieć dlaczego, gdy miałam okazję spotkać kilka ważnych dla mnie osób, to mi adrenalina skakała i nawet kilka zdań się zamieniło, jakimś łamanym angielskim, łamanym nawet polskim Very Happy

Ale gdyby Mraz szedł tą samą ulicą.. Zawsze noszę przy sobie aparat, więc jakaś fotka by wpadła, autograf.. na koszulce, czy na torbie, pewnie też. Ale nie mam bladego pojęcia co mogłabym mu powiedzieć... Very Happy

można z nim przecież chwilkę pomilczeć, chyba.. Wink

mrazomania

ooooo tak, nawet milczenie w jego towarzystwie jest... po prostu super Smile

praktycznie to jak go zobaczyłam, to wydusiłam tylko z siebie kilka słów a potem tylko jeden wielki banan na twarzy i zupełnie jakbym nie miała języka w buzi. no i taki sposób sobie pomilczałam i do dziś męczę się tym, zę mogłam mu coś sensownego powiedzieć. Kurcze, ten facet normalnie ma coś w sobie, że gdy go widzisz kompletnie tracisz pan0wanie nad sobą Razz

Madzia :)

Zupełnie nie wiem gdzie to opublikować ( wiem powtarzam się, ale to przez moje leniestwo, ale pocieszam się tym że to nie ode mnie zależy jakie mam cechy) w każdym razie postraram sie zacząć żeby mniej więcej pasowało więc: Co by było gdyby.... ... Czytacie może wpisy JM na stronie 'Freshness Factor Five 1000'? (http://freshnessfactorfivethousand.blogspot.com/) Kiedy czytam te wpisy to aż mi się chce płakać. JM w tym momencie opiekuje się jakimiś roślinkami, zamiast być w drodze na koncert w Polsce. Ale rozumiem, daljmy mu czas... Razz

Ale mimo wszytsko uważam że JM mógły robić coś bardziej konstruktywnego nie uważacie? A co do San Diego. Widziałam to miasto prawie na własne oczy. JM wspomniał w ostatnim wpisie że ostatnio mieli tam straszną burzę. I to prawda. Taka burza że ją w TV pokazywali, więc poczęści zwiedziłam SD. Biedne, zalane grządki JM.... Sad

ola_ck

Ja podeszłabym ze zdziwioną miną,nie dałabym mu najpierw dojść do słowa,tylko trajkotałabym,że jest chyba sobowtórem artysty,którego muzykę uwielbiam i zaczęłabym coś opowiadać,później zapytałabym czy pójdzie gdzieś ze mną pogadać. Laughing

Hm,jeśliby odmówił to poprosiłabym o zdjęcie, jeśli nie - spędziłabym z nim miło czas,udając,że nie wiem kim jest... Very Happy

W ten dosyć perfidny sposób mogłabym dowiedzieć się o nim wielu ciekawych rzeczy.Wieeeem,cwaniara ze mnie! Cool

Madzia :)

Uważam, że Jason Mraz to cholerny (przepraszam, ale inaczej nie da się tego opisać) szczęściarz bo:
1. w jednym ze swoich wywiadów dowiadujemy się o tajemniczym głosiku, który nakazuje JM opuszczenie Virgini co łączy się z podpunktem...
...2. JM przybywa do San Diego po przebyciu w zasadzie całej USA, przeciez mógł wybrać zupełnie inne miasto podczas swojej dłuuugiej 'wycieczki' gdzie poznaje Tocę, który mimo wszystko ułatwił mu życie, mówiąc nie ładnie
3. Co by było gdyby niepozorny chłopak w wielkim mieście nie zaczął pracy w Java Jones? Przecież w SD jest mnóstwo małych równie przytulnych kawiarenek. Piosenka ' The Remedy ' nie powstałaby gdyby nie znajomość Jasona z człowiekiem chorym na raka o którym jest ta piosenka. Jason Mraz ma poprostu niesamowite szczęście do ludzi i dobrze wie gdzie i o jakiej porze ma być.

udorka · Wysłany: Wto 15:00, 30 Mar 2010 Temat postu:

poprosiłabym go o numer telefonu i adres prywatnej skrzynki @, którego bym pewnie nie dostała Very Happy

poza tym zaciągnąć na piwo i przegadać całą noc, super sprawa, szkoda, że nie wykonalne Smile

MaRtAZ · Wysłany: Śro 21:08, 31 Mar 2010 Temat postu:

heheh z Jasonem to chyba na ten zielono-błotny koktajl można pójść Very Happy

m_ary_jane

Mojej reakcji nie da się nigdy przewidzieć. Moje zachowania w nadzwyczajnych sytuacjach (a spotkanie Mraza, to nawet nadzwyczajna-nadzwyczajna sytuacja) są tak skrajne, że nie jestem w stanie powiedzieć jak bym się zachowała...
Załóżmy, że Jasonek idzie sobie jakby nigdy nic ulicą, coś tam sobie nuci, wywraca oczami w lewo i w prawo (Szalone oczy Rolling Eyes

), przesyła uśmiech do przechodniów, macha gitarą, a ja idę na przeciwko...na pewno bym pomyślała, że przedawkowałam z tym czy innym trunkiem (No dziewczyno weź się w garść!), zatkało by mnie i pewnie było by tak, że on mnie minie, a ja dopiero pod wpływem jego zapachu (mmm...Jak to jest możliwe, że takie rzeczy się w wyobraźni tworzą?) otrząsnęła bym się i co sił popędziła za nim...
Ale co bym mówiła i robiła nie mam pojęcia. Przecież to Jason!

Ale czy nie cudownie byłoby zabrać go gdzieś ze sobą i naciągnąć na zaśpiewanie jakiejś piosenki lub nawet kilku (sasasa...)?...W ogóle spędzić z nim więcej czasu.

Powiem wam, że fajny temat, przynajmniej pomarzyć można...: )

m_ary_jane

hm. Tak sobie teraz myślę, że Jason by pachniał awokado...Jak myślicie? (Wiem, wiem...Ale na moją głupotę już nic nie poradzę. Za stara jestem).

misia

m_ary_jane

No bo jestem za stara, na zmianę moich przyzwyczajeń, a głupota to przecież okropna przywara Razz

Nie uleczalna.